Skip to content

Versuch einer Genealogie des Herrscherhauses der Kerait / A Draft Genealogy for the Rulers of Kerait // 重建客烈亦家族的家譜


Pages 241 - 264

DOI https://doi.org/10.13173/centasiaj.60.1-2.0241




The present article is an attempt at creating a genealogy for the ruling dynasty in Kerait (aka کرايت Kerāyit, کريت Kereit), who settled down between the 11th and the 13th centuries in the vicinity of Ulaan Baator. Their rulers would eventually, through nuptial politics, attain key positions in the Chinggisid Ilkhanate. Intriguingly, the Kerait professed Christianity, at a time when the Buddhist tradition in Central Asia was developing alongside Islam.



本篇文章試圖重建十一至十三世紀於蒙古烏蘭巴托地區的客烈亦 (کرايت 或 کريت) 家族的家譜。其家族的後代漸漸經過戰略性的婚姻政策攫取陪成吉思汗 黃金家族中伊爾汗國的關鍵職位。同時值得關注的是,雖然這段時間佛教及伊 斯蘭教在中亞蓬勃發展,客烈亦家族卻聲稱自己爲基督徒。


University of Göttingen – Georg-August-Universität Göttingen

1 Algermissen, Konrad (1969): Konfessionskunde. 8. Aufl. Paderborn.

2 Amitai, Reuven (2004): “Hulāgu Khan”. In: EIr XII, Fasc. 5. 554–557.

3 Barenn (1726): Histoire genealogique des Tatares. Traduit du manuscript tatare d'Abulgazi Bagadur Chan, et enrichie d'un grand nombre de remarques authentiques et tres-curieuses sur le véritable estat present de l'Asie Septentrionale. Avec les cartes géogr. nécessaires. 2 Bde. La Haye.

4 Baring-Gould, Sabine (1884): Curious myths of the middle ages. Oxford, Cambridge [1. Aufl. Boston 1867].

5 Bartold, W[ilhelm] (1913): “Čingiz-Khān”. In: EI I. 892–898.

6 Bartold, W[ilhelm] (1935): “12 Vorlesungen über die Geschichte der Türken Mittelasiens”. In: WI 14. Beiband. 1–247.

7 Beazley, C. Raymond (1903): The texts and versions of John de Plano Carpini and William de Rubruquis as printed for the first time by the Hakluyt in 1598 together with some shorter pieces. London (Works issued by the Hakluyt Society: Extra Series 13).

8 Berezin, Il'ja Nikolaevic (1858–1888): “Sbornik letopisej”. In: VOIAO V (1858), VII (1861), XIII (1868) u. XV (1888).

9 Bese, Lajos (1978): “Some Turkic peronal names in the Secret History of the Mongols”. In: AOH 32. 353–369.

10 Blochet, Edgar (1911): Djami el Tévarikh. Histoire générale du monde. 2 Bde. Leyden (E. J. W. Gibb Memorial Series XVIII, 1 u. 2).

11 Blum, Georg Günter (1980): “Zur religionspolitischen Situation der persischen Kirche im 3. und 4. Jahrhundert”. In: ZKG 4. Folge 29, 91. 11–32.

12 Boyle, John Andrew (1971): The successors of Genghis Khan. Translated from the Persian of Rashīd al-Dīn. New York, London.

13 Boyle, John Andrew (1997): Genghis Khan. The history of the world-conqueror by ʿAla-ad-Din ʿAta-Malik Juvaini. Translated from the text of Mizra Muhammad Qazvini. With a new introduction and bibliography by David O. Morgan. Manchester.

14 Brandl, Ludwig (1973): “Sokotra, die ehemals christliche Insel”. In: OrChr 57. 162–177.

15 Budge, Ernest A. Wallis (1932): The chronography of Gregory Abû ‘l-Faraj 1225–1286, the son of Aaron. The Hebrew physician commonly known as Bar Hebraeus. Being the first part of his political history of the world. Translated from the Syriac with hist. introd., appendix, and an ind. accompanied by reproductions of the Syriac texts in the Bodleian manuscript 52. I. Oxford, London [Neudruck: Amsterdam 1976].

16 Chetagurov, L. A.; Smirnova, O. I.; Verchovskij, Ju. P. (1952): Rašid ad-Din: Sbornik letopisej I (1). Leningrad.

17 Clauson, Sir Gerard (1972): An etymological dictionary of pre-thirteenth-century Turkish. Oxford.

18 Cleaves, Francis Woodman (1949): “The Mongolian names and terms in the History of the Archers by Grigor of Akanc”. In: HJAS 12. 400–443.

19 Desmaisons, Pierre Jean (1871): Histoire des Mongols et des Tatars par Aboul-Ghâzi Béhâdour Khan. Publiée, traduite et annotée par Le Baron Desmaisons. Tome I. St. Pétersbourg.

20 Desmaisons, Pierre Jean (1874): Histoire des Mongols et des Tatars par Aboul-Ghâzi Béhâdour Khan. Publiée, traduite et annotée par Le Baron Desmaisons. Tome II: Traduction. St. Pétersbourg.

21 Doerfer, Gerhard (1955): “Beiträge zur Syntax der Sprache der Geheimen Geschichte der Mongolen”. In: CAJ 1. 219–267.

22 Doerfer, Gerhard (1963-1964): “Zur Datierung der Geheimen Geschichte der Mongolen”. In: ZDMG 113. 87–111.

23 Doerfer, Gerhard (1963-1975): Türkische und Mongolische Elemente im Neupersischen. Unter Berücksichtigung älterer neupersischer Geschichtsquellen, vor allem der Mongolen- und Timuridenzeit, I: Mongolische Elemente im Neupersischen. Wiesbaden 1963 (VOK XVI); II: Türkische Elemente im Neupersischen, alif bis tā. Wiesbaden 1965 (VOK XIX); III: Türkische Elemente im Neupersischen, ǧīm bis kāf Wiesbaden 1967 (VOK XX); IV: Türkische Elemente im Neupersischen (Schluss) und Register zur Gesamtarbeit. Wiesbaden 1975 (VOK XXI).

24 Dunlop, Douglas M. (1943-1946): “The Karaits of Eastern Asia”. In: BSOAS XI (2) (1944). 276–289.

25 Erdmann, Franz v. (1862): Temudschin der Unerschütterliche. Nebst einer geographisch-ethnographischen Einleitung und den erforderlichen besonderen Anmerkungen und Beilagen. Leipzig.

26 Even, Marie-Dominique; Pop, Rodica (1994): Histoire secrète des Mongols (Monggol-un ni ‘uca tobciyan). Chronique mongole du XIIe siècle. Traduit de mongol, présenté et annoté. Paris.

27 Fraehn, Christian Martin (1825): Abulghasi Bahadur Chani Historia Mongolorum et Tatarorum nunc primum tatarice edita auctioritate et munificentia illustrissimi Comitis Nicolai de Romanzoff Imperii Russici Cancellarii Supremi. Casani.

28 Franke, Herbert (1998): “Zu einigen christlichen Personennamen der Yüanzeit”. In: ZDMG 148. 315–322.

29 Gabain, Annemarie von (1979). Einführung in die Zentralasienkunde. Darmstadt.

30 Gieseler, D. (1837): “Ueber den Priester Johannes”. In: Theologische Studien und Kritiken 10 (1). 353–357.

31 Grousset, René (1952): L'empire des steppes. Attila, Gengis-Khan, Tamerlan. Paris.

32 Györfey, György (1960): “Die Rolle des buyruq in der alttürkischen Gesellschaft”. In: AOH 11. 169–179.

33 Haenisch, Erich (1937): Mangḥol un niuca tobca'an (Yüan-chʿao pi-shi). Die Geheime Geschichte der Mongolen. Aus der chinesischen Transkription (Ausgabe Ye Têh-hui) im mongolischen Wortlaut. Leipzig.

34 Haenisch, Erich (1938): “Bemerkungen zur Textwiederherstellung des Mangḥol un Niuca Tobca'an (Yüan ch'ao pi-shi)”. In: ZDMG 92. 253.

35 Haenisch, Erich (1939): Wörterbuch zu Mangḥol un niuca tobca'an (Yüan-ch'ao pi-shi), Geheime Geschichte der Mongolen. Leipzig.

36 Haenisch, Erich (1948): Die Geheime Geschichte der Mongolen. Aus einer mongolischen Niederschrift des Jahres 1240 von der Insel Kode 'e im Kerulen-Fluß. Leipzig.

37 Haenisch, Erich (1950): “Grammatische Besonderheiten in der Sprache des Mangḥol un niuca tobca'an”. In: StOr XIV (3). 1–26.

38 Hambis, Louis (1953): “Deux noms chrétiens chez les Tatar au XIe siècle”. In: JA 243. 473–475.

39 Hammer-Purgstall, Josef Freiherr v. (1856): Geschichte Wassaf's. Persisch herausgegeben und deutsch übersetzt. Bd. I. Wien.

40 Herbst, Hermann (Hrsg.) (1925): Der Bericht des Franziskaners Wilhelm von Rubruk über seine Reise in das Innere Asiens in den Jahren 1253/55. Leipzig.

41 Heyer, Friedrich (1977): Konfessionskunde. Berlin, New York.

42 Howorth, Henry Hoyle (1889): “The northern frontages of China. The Kirais and Prester John”. In: The JRAS XXI. 361–431.

43 Howorth, Henry Hoyle (1876-1927): History of the Mongols. From the 9th to the 19th century. Bd. I, London 1876; Bd. II (1 + 2), London 1880; Bd. III, London 1888; Bd. IV, London 1927 [Neudruck: Taipei 1970].

44 Hunter, Erica C. D. (1991): “The conversion of the Kerait to Christianity in A. D. 1007”. In: ZAS 22 [1989–1991]. Wiesbaden. 142–163.

45 İnan, Abdülkadir (1957): “Ebülgazi Bahadır Han ve Türkçesi”. In: TDAY-B. 29–39.

46 Jackson, Peter (1982): “Abaqa Khan”. In: EIr I, Fasc. 1. 61–63.

47 Jackson, Peter (1986): ‘Arġūn Khan”. In: EIr II, Fasc. 4. 402–404.

48 Klimkeit, Hans-Joachim (1986): Die Begegnung von Christentum, Gnosis und Buddhismus an der Seidenstraße. Opladen (Vorträge / G; Rheinisch-Westfälische Akademie der Wissenschaften 283).

49 Köprülü, Mehmet Fuad (1963): “Cüveynî”. In: İslâm Ansiklopedisi. C. 3. İstanbul. 249–259.

50 Lattimore, Owen (1934): “A ruined Nestorian city in Inner Mongolia”. In: GJ LXXXIV, Jul.–Dez. 481–497.

51 Leicht, Hans Dieter (Hrsg.) (1984): Reisen zum Groß-Khan der Mongolen. Darmstadt.

52 Le Quien, Michaelis (1740): Oriens Christianus, in quatuor Patriarchatus digestus, quo exhibentur Ecclesiae, Patriarchae, caeterique praesules totius orientis. Tomus Secundus: In quo Illyricum Orientale ad Patriarchatum Constantinopolitanum pertinens, Patriarchatus Alexandrinus & Antiochenus, magnœque Chaldœorum & Jacobitarum Diœceses exponuntur. Parisiis. Martin, Henry Desmond (1938): “Preliminary report on Nestorian remains north of Kuei-hua, Suiyüan”. In: MS 3. 232–248.

53 Melville, Charles (1995): “Dokuz (Doquz) Kätūn”. In: Encyclopaedia Iranica VII, Fasc. 5. 475–476.

54 Messerschmidt, Daniel Gottlieb (1780): Abulgazi Bahadur Chans Geschichtsbuch der mugalisch-mongolischen oder mongorischen Chane. Göttingen.

55 Mingana, Alphonse (1925): “The early spread of Christianity in Central Asia and the Far East: a new document”. In: Bulletin of the John Rylands Library IX. Manchester. 297–371.

56 Mostaert, Antoine (1950-52): “Sur quelques passages de l'Histoire Secrète des Mongols”. In: HJAS 13 (1950), 285–361; 14 (1951), 329–403; 15 (1952), 285–407.

57 Müller, Caspar Detlef G. (1981): “Geschichte der orientalischen Nationalkirchen”. In: Kurt Dietrich Schmidt, Ernst Wolf (Hrsg.): Die Kirche in ihrer Geschichte. Bd. I. Göttingen. 269–267.

58 Müller, Friedrich Wilhelm Karl (1891): “Zur Frage über den Ursprung der uigurisch-mongolisch-mandžu'ischen Schrift”. In: WZKM 5. 182–184.

59 Murayama, Sichiro (1958/ 1959): “Sind die Naiman Türken oder Mongolen?” In: CAJ 4. 188–198.

60 Németh, Julius (1965): “Kereit, Kėrey, Giray”. In: UAJb 36. 360–365.

61 D'Ohsson, Constantin (1852): Histoire des Mongols depuis Tchinguiz-Khan jusq'a Timour Bey ou Tamerlan. Bd. I. Amsterdam.

62 Oppert, Gustav Salomon (1870): Der Presbyter Johannes in Sage und Geschichte. Ein Beitrag zur Völker- und Kirchenhistorie und zur Heldendichtung des Mittelalters. 2. Aufl. Berlin [1. Aufl. 1864].

63 Pelliot, Paul (1914): “Chrétiens d'Asie Centrale et d'Extrême-Orient”. In: T'P 15 (5). 623–644.

64 Pelliot, Paul (1932): La Haute Asie. Paris.

65 Pelliot, Paul (1949): Histoire Secrète des Mongols. Paris.

66 Pelliot, Paul (1959): Notes on Marco Polo: ouvrages posthume. Bd. I. Paris.

67 Pelliot, Paul; Hambis, Louis (1951): Histoire des campagnes de Gengis Khan. Cheng-wou ts 'in-tcheng lou. I. Leiden.

68 Pococke, Edward (1806): Lam ʿmim ahbār al-ʿarab. Specimen historiœ arabum, sive Gregorii Abu 'l Faragii Malatiensis, De origine et moribus arabum succincta narratio: In linguam conversa, notisque E. Probatissimis apud ipsos authoribus, fusius illustrata. Oxonii.

69 Poppe, Nikolaus (1944): “Die Sprache der mongolischen Quadratschrift und das Yüan-chʿao pi-shi”. In: AM, Neue Folge I, pp. 97–115.

70 Poppe, Nikolaus (1965): “The passive constructions in the language of the Secret History”. In: UAJb 36, pp. 366–377.

71 Quatremère, Étienne (1836): Histoire des Mongols de la Perse. Raschid-Eldin. Publiée, trad. en français par É. Quatremère. Paris (Collection orientale 2).

72 Rachewiltz, Igor de (2004): The Secret History of the Mongols. A Mongolian epic chronicle of the thirteenth century. Translated with a historical and philological commentary. 2 Bde. Leiden, Boston (Brill's Inner Asian Library 7: 1–2).

73 Ratchnevsky, Paul (2004): The secret history of the Mongols. A Mongolian epic chronicle of the thirteenth century. Leiden (Brill's Inner Asian Library 7/1–2).

74 Raverty, Henry George (1881–1897): The Tabaḳāt-i Nāṣirī: a general history of the Muhammadan dynasties of Asia, including Hindūstān, from A. H. 194 (810 A. D.) to A. H. 658 (1260 A. D.), and the interruptions of the infidel Mughals into Islām. By the Maulānā, Minhāj-ud-Dīn, Abū-ʿUmar-i-ʿUsmān. 3 Bde. Calcutta (Bibliotheca Indica 78, 1–3).

75 Risch, Friedrich (Hrsg.) (1934): Reise zu den Mongolen 1253–1255. Leipzig (Veröffentlichungen des Forschungsinstituts für Vergleichende Religionsgeschichte an der Universität Leipzig, Reihe 2, 13).

76 Rıza Nur (1925): Türk şeceresi (secere-i Türk). Müellifi Hive hanı Ebülgazi Bahadur Han. İstanbul.

77 Rockhill, William Woodville (1900): The journey of William of Rubruck to the eastern parts of the world 1253–55, as narrated by himself, with 2 accounts of the earlier journey of John of Pian de Carpine. London (Hakluyt Society; Series 2, No. 4) [Neudruck: Nendeln 1967].

78 Rosenkranz, Gerhard (1937): “Die älteste Christenheit in den nestorianischen Quellenzeugnissen der Tang-Zeit”. In: ZMR 52. 193–226 u. 241–280.

79 Roux, Jean-Paul (1984): La religion des Turcs et des Mongols. Paris.

80 Rüdt-Collenberg, Count W[ipertus] H[ugo] (1963): The Rupenides, Hethumides and Lusignans. The structure of the armemo-cilician dynasties. Paris (Calouste Gulbenkian Foundation Armenian Library 5).

81 Rybatzki, Volker (2002): “Die tungusische Metallterminologie”. In: SEC 7. 89–126.

82 Rybatzki, Volker (2006a): “Genealogischer Stammbaum der Mongolen”. In: Florilegia Altaistica. Studies in honour of Denis Sinor on the occasion of his 90th birthday. Ed. by Elena V. Boikova and Giovanni Stary with the assistance of Elizabeth and Charles Carlson. Wiesbaden (AF 149). 135–192.

83 Rybatzki, Volker (2006b): Die Personennamen und Titel der mittelmongolischen Dokumente. Eine lexikalische Untersuchung. Helsinki (Publications of the Institute for Asian and African Studies 8).

84 Sablukov, Gordij Semenovič (1906): Rodoslovnoe drevo Türkov. Sočinenie Abul-Gazi Xivinskogo Xana. Kasan.

85 Saeki Yoshiro (1916): The Nestorian monument in China. London.

86 Saeki Yoshiro (1939): “The decipherment of Syro-Turkish inscriptions on the Nestorian grave stones recently discovered in Inner Mongolia”. In: Tōhō Gakuhū. Journal of Oriental Studies 9. Jan. 1939. 49–90 (japan.).

87 Saeki Yoshiro (1951): The Nestorian documents and relics in China. 2. Aufl. Tokyo.

88 Schmidt, Isaac Jacob (Hrsg.) (1829/1985): Sagang Secen: Geschichte der Mongolen und ihres Fürstenhauses. Herausgegeben und mit einem Nachwort von Walther Heissig. Zürich (Schmidt, Isaac Jacob [Hrsg.]: Ssang Ssetsen Chungtaidschi: Geschichte der Ost-Mongolen und ihres Fürstenhauses. St. Petersburg 1829).

89 Sertkaya, Osman Fikri (1987): “Doǧumunun 311 ölümünün 240. yıl sönümünde Philipp Johann von Tabbert-Strahlenberg (1676–1747)”. In: TK 285. Januar 1987. 16–27.

90 Spuler, Bertold (1968): Die Mongolen in Iran. Politik, Verwaltung und Kultur der Ilchanzeit 1220–1350. Berlin.

91 Temir, Ahmet (1948): Mangḥol-un niuça tobçaan (Yüan-chʿao pi-shi). Moǧolların gizli tarihi. TTKY II (12). Ankara 1948.

92 Temir, Ahmet (1951): “Histoire Secrète des Mongols”. In: Belleten 15. 713–717.

93 Temiz, Suat (1990): Zur Biographie des Abū 'l-Γāzī Bahādur Xān. Nach der Handschrift 8° Cod. Ms. Turc. 46 der Universitätsbibliothek Göttingen. Magisterarbeit (unveröffentlicht). Göttingen.

94 Thackston, Wheeler McIntosh (1998-1999): Rashiduddin Fazlullah. Jami'u't-tawarikh. A history of the Mongols. Harvard (Sources of Oriental Languages & Literatures 45. Central Asian Sources IV).

95 Togan, İsenbike (1998): Flexibility and limitation in steppe formations. The Kerait Khanate and Chinggis Khan. Leiden, New York, Köln (The Ottoman Empire and its Heritage. Politics, Society and Economy 15).

96 Togan, A. Zeki Velidi (1964): “Abu'1-Ġāzī Bahādir ʿHān”. In: İslâm Ansiklopedisi. C. 4. İstanbul. 79–83.

97 Vladimircov, Boris Jakovlevič (1948): La régime sociale des mongols. Le féodalisme nomade. Paris (Publications du Musée Guimet. Bibliothèque d'études 52).

98 Waṣṣāf [eigentl. ʿAbd Allāh ibn Faẓl Allāh aš-Šīrāzī] (1852-1853): Ketāb-e mostaṭāb-e Waṣṣāf. Bombay [1269 H.].

Share


Export Citation